Przez kilka ostatnich miesięcy 15-osobowa grupa miała możliwość uczestniczenia w zajęciach z tematyki pierwszej pomocy prowadzonych przez studentów i absolwentów ratownictwa medycznego- wolontariuszy biorących udział w programie „PROJEKTOR-wolontariat studencki”.
Dowiedzieliśmy się wielu nowych, ciekawych i bardzo pomocnych rzeczy. Wiemy już jak postąpić, kiedy będziemy świadkami wypadku samochodowego, omdlenia, kiedy ktoś zatruje się, lub dozna złamania kości.
Prowadzący spotkania po przekazaniu nam niezbędnej dawki wiedzy teoretycznej przeprowadzali z nami zajęcia praktyczne. Wiemy już jak wykonywać resuscytację krążeniowo-oddechową, jak wyciągnąć poszkodowanego z samochodu, bandażować rany i zakładać opatrunki. Mieliśmy też okazję zapoznać się z urządzeniem AED.
Na ostatnim spotkaniu podsumowaliśmy i sprawdziliśmy, co zostało nam w głowach po przeprowadzonych zajęciach, a następnie nasi opiekunowie wybrali przedstawicieli grupy, którzy udali się później na III Międzyszkolne Zawody Pierwszej Pomocy.
Jako jedna z „wybranej czwórki” muszę przyznać, że scenki były bardzo precyzyjnie i realistycznie przygotowane. Skoczyliśmy na głęboką wodę, ponieważ naszym pierwszym zadaniem było udzielenie pomocy poszkodowanym żołnierzom. Mimo stresu krzyku a nawet strachu częściowo uporaliśmy się z tym zadaniem, a błędy popełnione w czasie jego wykonywania były dla nas wskazówką do następnych scenek. Potem było już odrobinę łatwiej. Oprócz części praktycznej musieliśmy sprawdzić swoje umiejętności w części teoretycznej, czyli teście, co było z pewnością łatwiejszym zadaniem.
W oczekiwaniu na wyniki stwierdziliśmy, że nawet jeśli nie udało nam się wypaść dobrze, to doznane podczas akcji emocje i nowo nabyte umiejętności same w sobie było nagrodą. Okazało się jednak, że zostaliśmy docenieni też III miejscem. Nagrodzeni i zadowoleni z siebie pożegnaliśmy się z naszymi opiekunami.
Z pewnością cały projekt nie był łatwą przygodą, ale na pewno wszystko to co przeżyliśmy zostanie nam na długo w pamięci i być może kiedyś dzięki temu będziemy w stanie uratować czyjeś życie, co jest z pewnością istotą całego programu.

Nasza szkoła uczestniczyła w kampanii „Młodzieżowa Akademia Bezpieczeństwa”, która jest organizowana już po raz trzeci. W tym roku udział w niej wzięło 14 gimnazjów z województwa podkarpackiego i około 210 uczniów. Zajęcia prowadziło 58 studentów. W ramach kampanii, uczniowie wzięli udział w 4 spotkaniach, na których dowiedzieli się wielu rzeczy dot. pierwszej pomocy, a także ćwiczyli umiejętności praktyczne z zakresu jej udzielania. Następnie 3-osobowe reprezentacje każdej ze szkół spotkały się na III Międzyszkolnych Zawodach Pierwszej Pomocy i tam każda z reprezentacji mogła zmierzyć się z testem oraz sytuacjami pozorowanymi. Ostatnim elementem kampanii, będącym jednocześnie jej podsumowaniem była I Młodzieżowa Konferencja Pierwszej Pomocy, na którą zostali zaproszeni przedstawicie z każdej szkoły oraz reprezentacja biorąca udział w zawodach (o naszych wrażeniach w następnym wpisie).

Organizatorem Kampanii jest Fundacja Generator Inspiracji, a współorganizatorem Koło Naukowe Ratownictwa Medycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. Studenci biorący udział w kampanii są wolontariuszami programu „PROJEKTOR-wolontariat studencki”.


Patronat Honorowy nad wydarzeniem objęli: Prezydent Miasta Rzeszów, Marszałek Województwa Podkarpackiego, Wojewoda Podkarpacki, Jego Magnificencja Rektor UR oraz Polska Rada Resuscytacji.

Dnia 21 maja 2014 r. klasy pierwsze gimnazjum, wraz z p. Joanną Bazan-Witwicką i p. Pauliną Wziątką, pojechały na film pt. „Powstanie Warszawskie”.
Zbiórka odbyła się o 8:00 pod szkołą. Po sprawdzeniu obecności, wszyscy ruszyli na przystanek autobusowy. Kiedy dotarliśmy do kina Helios w Galerii Rzeszów, kupiliśmy popcorn i rozsiedliśmy się wygodnie na fotelach przed salą, do której za chwilkę mieliśmy wejść. Kilka minut później zaczęliśmy wchodzić powoli do sali kinowej. Film zaczął się o godzinie 9:55 i trwał do ok. 11:30. Po skończonym seansie ruszyliśmy w kierunku Ogrodów Bernardyńskich. Po krótkim odpoczynku poszliśmy na lody do Myszki. Kiedy skończyliśmy jeść lody, pośpieszyliśmy na pokaz fontann, który miał się odbyć w Alejach pod Kasztanami. Jednak ku naszemu rozczarowaniu, pokaz odbył się dopiero wtedy, kiedy mieliśmy już iść na przystanek autobusowy. Około godziny 13:00 byliśmy już z powrotem pod szkołą w Chmielniku.
Wyjazd do kina uważam za udany, chętnie pojechałabym jeszcze raz.

P.S. Przy okazji spotkaliśmy "sławnego człowieka" (Jarosława Gowina) i zrobiliśmy wspólne zdjęcie.

25 lutego w naszej szkole odbył się pokaz chemiczny dla uczniów drugich i trzecich klas gimnazjum, w wykonaniu pani Agnieszki z firmy Chemfun. Wszyscy czekali z niecierpliwością, co wydarzy się na auli naszej szkoły, a było na co czekać. Klaudia - cierpiąca na strach przed wężami, musiała zmierzyć się z tym "ulubionym zwierzątkiem" chemików. Michał (zaskakująco aktywny chemicznie tego dnia uczeń) z lekkim strachem podchodził do pani Agnieszki, która zapytała czy jest ubezpieczony, a potem na jego ręce pojawił się "ciekły azot". Mateusz z Michałem próbowali zmieścić w niewielkim pojemniku wiele balonów, co wydawało się niemożliwe, ale nasz gość poradził sobie z tym doskonale. Uczniowie mogli także poprawić swoją "higienę" za pomocą specyfiku wykonanego wcześniej przez panią chemik. Na koniec pani Agnieszka wdmuchnęła w naszych uczniów "ducha chemii", aby rozwijał w nich pasję poznawczą. Oby tak było.

27 września 2012 r. w szkole dało się usłyszeć dziwny i rzadko spotykany sygnał dźwiękowy: 3 razy powtarzany dzwonek trwający 5 sekund. Po wyjściu na korytarz okazało się, że szkoła jest zadymiona, a nauczyciele kierowali wszystkich w kierunku wyjść ewakuacyjnych i przed szkołę. Tak wyglądała próbna ewakuacja. Strażacy przypomnieli o zasadach obowiązujących podczas powstania zagrożenia. Udzielono także pierwszej pomocy dwóm osobom znalezionym w szkole. Następnie zgromadzeni na placu przed szkołą zobaczyli, w jaki sposób strażacy pomagają osobie uwięzionej w samochodzie. Miejmy nadzieję, że ćwiczenia te pozwolą nam zachować zimną krew podczas rzeczywistych sytuacji.

23 kwietnia naszą szkołę odwiedziła s. Matylda - wizytator ze Zgromadzenia Sióstr Felicjanek. S. Matylda zwiedziła szkołę i spotkała się z nauczycielami i uczniami podczas południowej modlitwy. Zapewniła o szczególnej pamięci w modlitwie naszych trzecioklasistów rozpoczynających wkrótce swoje egzaminy.

W dniu 28.11.2011 r. odbyło się multimedialne spotkanie z młodymi małżonkami z Krakowa, którzy od kilku lat rozmawiają z młodzieżą o tym, jak wygrać młodość, by cieszyć się małżeństwem.

Beata i Marcin Mądrzy - inżynier budownictwa i bizneswomen, ich pasją - małżeństwo, skarbem - dzieci, wodzireje i prelegenci Diecezjalnej Diakonii Życia Ruchu Światło-Życie.
/www.kreacja.edu.pl/

W dniach 4-6 maja, kiedy maturzyści zmagali się ze swoimi najważniejszymi egzaminami, gimnazjaliści wyprowadzili się ze szkoły, ale to nie znaczy, że przestali się uczyć. Klasy druga i trzecia miały zajęcia w Domu Młodych (z noclegami) a klasy pierwsze wyruszyły w teren.

Pierwszego dnia wyjechaliśmy do Rzeszowa i upłynął on pod znakiem historii. Najpierw odwiedziliśmy IPN, gdzie jego pracownik Pan Maciej Rędziniak opowiedział nam o historii polskiego godła i barw narodowych. Później była gra terenowa w centrum miasta, podczas której podzieleni na grupy, odnajdując zaznaczone na mapkach punkty, poznawaliśmy różne fakty związane z historią Rzeszowa.

Drugi dzień to piesza wyprawa do Cierpisza. Po wrażeniach z dużego miasta, kolej na kontakt z przyrodą na specjalnej ścieżce edukacyjnej i nawet deszcz nam w tym nie przeszkodził.

Trzeciego również deszczowego dnia udaliśmy się już bardzo blisko - do centrum Chmielnika, gdzie zapoznaliśmy się z pracą urzędu gminy, policji i biblioteki.

Choć bez ławek, tablicy i podręczników, te lekcje na pewno będą zapamiętane.

6 i 7 maja 2008 r. w naszej szkole gościł dr hab. Wojciech Otrębski - psycholog pracujący na KUL. Była to okazja do rozmów o różnych aspektach relacji między rodzicami, nauczycielami i uczniami na podstawie wcześniej przeprowadzonych ankiet.
6 maja odbyło się spotkanie z rodzicami i nauczycielami a nazajutrz z uczniami. Obie grupy z dużym zainteresowaniem przyjęły wypowiedzi dra Otrębskiego i zadały sporo pytań, przez co spotkania przekroczyły zaplanowane ramy czasowe. Mimo, że tak "zamęczaliśmy" naszego gościa, obiecał, że jeszcze nas odwiedzi.

Czy marihuana może być sposobem na życie łatwe i bez wyrzeczeń?

Paweł i Karol to byli narkomani, którzy 22 października odwiedzili naszą szkołę. Przyjechali ze wspólnoty Cenacolo (Wieczernik) w Porębie Radlnej koło Tarnowa. Uczniom naszej szkoły opowiadali o tym, jak zetknęli się z narkotykami, co one zrobiły z ich życiem i o wspólnocie, która pomogła wyzwolić się wielu młodym ludziom z tego straszliwego nałogu.
- To jest chora rzecz, chory sposób na życie. Gdybyście zapytali chłopaków z naszego domu, to powiedzieliby, że każdy zaczynał od marihuany - tłumaczyli swój sprzeciw wobec miękkich narkotyków.
- Chciałem mieć życie łatwe i bez wyrzeczeń.
Wspólnota proponuje inną drogę - trudną, pełną wyrzeczeń - opowiadał Paweł.
Chłopaki we wspólnocie uczą się pokory, służby, cierpliwości i cierpienia dla drugiego człowieka.
- Chce żyć w sposób prosty. Dzięki pobytowi w Cenacolo zaczynam wybierać takie życie - mówił Karol.
Oni zaczynali od marihuany, następnie sięgali po mocniejsze dragi uzależniając się od hery czy amfy.
Wspólnota przygarnia młodych ludzi: zbuntowanych, niezadowolonych z życia, chcących odnaleźć jego sens. W Polsce są trzy takie domy dla chłopców: w Giezkowie koło Koszalina, Jastrzębiu Zdroju i Porębie Radlnej. Na świecie wspólnota posiada około 50 domów (oddzielnie dla dziewcząt i chłopców). Nie ma tam terapeutów, lekarzy, psychologów, środków farmakologicznych. Nie ma telewizji, alkoholu, papierosów i, ma się rozumieć, narkotyków. Jest za to praca, modlitwa i... piłka nożna!

Swego czasu... (kiedy?? - pomocy) w naszej ukochanej szkółce uczestniczyliśmy w zajęciach prowadzonych przez studentów medycyny. Głównym zagadnieniem była szeroko pojęta pierwsza pomoc, a konkretniej rzecz biorąc od skaleczeń i zakrztuszeń poprzez zatrucia, skręcenia, zwichnięcia i złamania po utratę przytomności i zanik podstawowych czynności życiowych.